Subsidiemogelijkheden

Toekenningen

Toekenningen toolkit

Ontdek

Actueel

Publicaties

Contact

Vacatures

Vertalingendatabase

Het Nederlands Letterenfonds kent verschillende soorten subsidies toe. Op deze pagina wordt een overzicht gegeven van alle bestaande regelingen, waarbij steeds wordt aangeven wanneer de aanvraag moet worden ingediend, wie kan aanvragen en waarvoor.

Subsidies

Bekijk welke programma's het Nederlands Letterenfonds organiseert

Programma's

Prijzen voor het werk van literair vertalers en schrijvers

Literaire prijzen

Verruil voor enige tijd je werkplek voor een nieuwe omgeving

Residenties

Het Nederlands Letterenfonds kent verschillende soorten subsidies toe. Bekijk hier een greep uit recentelijk toegekende subsidies.

Vind hier het laatste nieuws en schrijvers aan het woord.

Ontdek wie we zijn en wat we doen

Over het fonds

Direct antwoord op onze meest gestelde vragen

Veelgestelde vragen

De medewerkers van het fonds, de Raad van Toezicht en de Raad van advies

Ontmoet de organisatie

Download hier onze laatste publicaties, zoals het beleidsplan en jaarverslagen

Vind hier onze openstaande vacatures

Kom in contact

De gehonoreerde aanvragen zijn:<ul><li>De Nieuwe Kerk Amsterdam voor vijf literaire avonden in het kader van De Grote Indonesië Tentoonstelling 2023/2024 in Amsterdam: € 15.000</li><li>Echo’s van het Wad voor Meet Me At The Lighthouse 2023 op Schiermonnikoog: € 20.000</li><li>Filmmanifestaties voor het Nederlands Poëziefilmfestival 2023 in Zutphen: € 10.000</li><li>Grasnapolsky Festivals voor Het Grensland 2024 in Scheemda: € 15.000</li><li>Het Park Vertelt voor Taal Mentaal 2024 in Oosterbeek: € 12.000</li><li>Kleine Lettertjes voor Het Mooie Kinderboekenfestival 2024 in Amsterdam: € 12.500</li><li>Rimpelingen voor De Baaierd 2024 in Zeeland: € 20.000</li><li>Theater Bellevue voor Talentontwikkeling Podiumschrijvers, theaterseizoen 23-24: € 12.750</li></ul>De deadline voor de eerste aanvraagronde in 2024 voor deze regeling  is op 19 januari 2024. Ga naar de <a target="_blank" href="/subsidies/projectsubsidies-literaire-en-literatuur-educatieve-activiteiten" title="subsidiepagina Projectsubsidies literaire en literatuur-educatieve activiteiten">subsidiepagina Projectsubsidies literaire en literatuur-educatieve activiteiten</a> voor alle informatie, het digitale aanvraagformulier en de contactpersonen voor eventuele vragen.

&quot;De jury was getroffen door het rijke Nederlands van Charlotte&#039;s vertalingen en door het grote scala aan registers en stijlen dat ze in haar gestaag groeiende vertaaloeuvre tentoonspreidt. Van de soms rauwe toon van Tatiana Țîbuleac in De glazen tuin tot het ‘mysterieuze gezang’ in de psycho-noir Instabiele elementen van Ruxandra Burcescu: het lukt haar. Daarbij gaat Van Rooden even analytisch als inventief te werk, met een hoog bewustzijn van taal en context.”    De jury van de eerste Letterenfonds Vertaaltalent Prijs bestond uit literair vertaler Engels-Nederlands Barbara de Lange (laureaat Letterenfonds Vertaalprijs 2023), essayist Nikki Dekker en literair vertaler Turks-Nederlands Hanneke van der Heijden.

Jury

Charlotte van Rooden (1993) begon serieus Roemeens te leren toen ze tijdens haar master Europese moderne geschiedenis aan de Universiteit Leiden op uitwisseling was in Berlijn. Na haar studie doorliep ze de Vertalersvakschool in Amsterdam. Naast het Roemeens vertaalt ze ook uit het Duits. Tot nu toe staan er drie vertaalde romans uit het Roemeens op haar naam, die verschenen bij uitgeverij Pegasus. Op 19 juni verschijnt haar vertaling van Iulian Bocai, Het vreemde en aangrijpende leven Prita Barsacu, bij uitgeverij de Geus. Daarnaast vertaalde Van Rooden diverse korte verhalen, gedichten en romanfragmenten voor literaire tijdschriften en binnen het internationale talentontwikkelingsprogramma CELA. In vijf jaar tijd introduceerde ze zo al veel hedendaagse Roemeenstalige schrijvers in het Nederlandse taalgebied. Momenteel werkt ze met collega-vertaler Jan Willem Bos aan een voorstel voor een bloemlezing met literatuur uit Moldavië en Roemenië.

Charlotte van Rooden

De Letterenfonds Vertaaltalent Prijs wordt voortaan jaarlijks uitgereikt aan een vertaler die al in de opbouw van het vertaaloeuvre blijk geeft van opvallend vertaaltalent en zich actief inzet voor het vertaalvak. Het ene jaar gaat de prijs naar een literair vertaaltalent in het Nederlands, het andere jaar naar een vertaaltalent uit het Nederlands. Met deze nieuwe prijs onderstreept het Nederlands Letterenfonds het belang van continuïteit en kwaliteit in deze beroepsgroep, juist in een tijd waarin het talenonderwijs onder druk staat. Aan de prijs is een bedrag van € 10.000 verbonden.

Over de Letterenfonds Vertaaltalent Prijs

News

Topicals

Asset

Assets

De Letterenfonds Vertaaltalent Prijs 2025 gaat naar Charlotte van Rooden voor haar overtuigende vertalingen uit het Roemeens. 'Ze beweegt zich schijnbaar moeiteloos tussen totaal verschillende stijlen en registers, mede dankzij een indrukwekkende woordenschat’, aldus de jury. Met de nieuwe prijs bekroont het Nederlands Letterenfonds vertalers die al in de opbouw van een vertaaloeuvre blijk geven van een opvallend talent. De prijs is de opvolger van de Letterenfonds Vertaalprijs die een oeuvre bekroonde. Het fonds wil met het verleggen van de aandacht naar het begin van een carrière de in- en doorstroom binnen het vertaalvak bevorderen. De Letterenfonds Vertaaltalent Prijs 2025 wordt op 20 juni aan Charlotte van Rooden uitgereikt tijdens de Literaire Vertaaldagen in de Rode Hoed in Amsterdam.

Eerste Letterenfonds Vertaaltalent Prijs naar Charlotte van Rooden

De jury van de Toneelschrijfprijs bestaat uit drie leden, waaronder één juryvoorzitter. De juryvoorzitter begeleidt het beslissingsproces. Bij de samenstelling van de jury is het uitgangspunt dat de leden zelf werken in de podiumkunsten. Dit jaar bestaat de jury uit Nina van Tongeren, Thomas Lamers en Els Van Steenberghe (voorzitter).

Nina van Tongeren is toneelschrijver en dramaturg bij De Toneelmakerij. In 2022 studeerde ze af aan de HKU met haar eindwerk Ndumbé en de Wolvenbende (9+) en een scriptie over het belang van goede representatie. In datzelfde jaar schreef ze voor de Toneelmakerij en Urban Myth Naar Ndakaaru zwemmen (8+), over hoe het koloniale verleden doorwerkt in het heden.Voor Theater aan de Rijn schreef ze, in coproductie met Theater Sonnevanck en Theater Oostpool, de klassenvoorstelling Koekoeksnest (10+), over twee zusjes wiens moeder op een ochtend op het dak is gaan zitten. Voor deze tekst won ze in 2024 de Kaas &amp; Kappes-prijs. In 2024 jaar ging ook haar eerste tekst voor de grote zaal in première: Giselle (8+), een radicale bewerking van het klassieke ballet, over sociale klasse. Thomas Lamers studeerde politieke filosofie en dramaturgie aan de Universiteit van Amsterdam. Sinds 2013 is hij dramaturg en theatermaker. Buiten Nederland werkte hij in Engeland, Duitsland, Oostenrijk en Hongarije. Veel op locatie: in bossen, duinen en weilanden, maar in operahuizen net zo lief. Hij richtte Collectief Walden mede op en was huisdramaturg bij House of Nouws en Ulrike Quade Company. Thomas werkte veel bij Toneelschuur Producties, met regisseurs als Eline Arbo, Abdel Daoudi en Vanja Rukavina. Hij is nu researcher en schrijver bij Het Nationale Theater.Thomas gelooft dat theater onze plek in de wereld beter doet begrijpen. Op zijn best helpt theater navigeren rond ecologische veranderingen, rechtvaardigheid en maatschappelijke ontwikkelingen. Niet enkel door informatief of politiek te zijn, maar juist door te ontroeren, inspireren of verontrusten. Els Van Steenberghe (voorzitter) studeerde Kunst- en Theaterwetenschappen aan de universiteiten van Gent, Antwerpen en Stellenbosch (Zuid-Afrika). Aan die laatste universiteit onderzocht ze de erfenis van Fred Engelen, die er een theateropleiding oprichtte geïnspireerd op de theorie van Herman Teirlinck.Ze deed ook onderzoek naar het kindbeeld in het Nederlandstalige jeugdtheater en gaf het boek Groot Toneel. Teksten over jeugdtheater (2002) uit. Ze publiceerde over podiumkunsten(beleid) in onder meer De Morgen, Etcetera en Documenta. Momenteel schrijft ze over (podium)kunst voor Knack, verzorgt ze inleidingen bij voorstellingen en doceert ze repertoirestudie aan de SAMW in Menen en Wevelgem.

De Toneelschrijfprijs bekroont de schrijver van een oorspronkelijk Nederlandstalig toneelstuk dat tussen 1 januari 2024 en 31 december 2024 voor het eerst is opgevoerd. De uitreiking vindt plaats op in september 2025 tijdens het TheaterFestival in Gent. Aan de Toneelschrijfprijs is een bedrag van € 10.000 verbonden. De jury maakt in juni 2025 haar nominaties bekend.De Toneelschrijfprijs is een samenwerking tussen de Taalunie, Literatuur Vlaanderen, het Nederlands Letterenfonds en het Fonds Podiumkunsten, met steun van het Lirafonds en deAuteurs. De praktische organisatie valt om de beurt in handen van Literatuur Vlaanderen en het Nederlands Letterenfonds, samen met het Fonds Podiumkunsten. In 2025 ligt het penvoerderschap bij Literatuur Vlaanderen.

Over de Toneelschrijfprijs

Meer nieuws

De Toneelschrijfprijs 2025 heeft maar liefst 97 indrukwekkende inzendingen ontvangen. De Vlaams-Nederlandse jury van deze 37e editie begint nu met het leeswerk. De winnaar wordt bekendgemaakt in september op het TheaterFestival in Gent. Maak hieronder kennis met de juryleden.

Jury Toneelschrijfprijs 2025 bekend

Hanan presenteerde de resultaten van het project op drie momenten in Nijmegen en Arnhem: een kick-off, een tussentijdse presentatie en een eindwerk op het Wintertuinfestival. Elk moment vormde een nieuwe stap in het onderzoek, met persoonlijke performances, proeverijen, beelden en een voordracht. Een deel van het project is te bekijken op <a target="_blank" href="https://hananfaour.nl/tussenhummusenvlaai/">de website van Hanan</a>.Hoe kwam je op het idee voor Tussen hummus en vlaai?‘Ik ben in mijn werk vaak bezig met afkomst, cultuur en identiteit. Dit keer wilde ik dat onderzoeken via eten. Eten is een belangrijke manifestatie van je cultuur. Mijn verhouding tot eten bepaalt heel erg hoe ik naar mezelf kijk. En daarom wilde ik kenmerkende gerechten onderzoeken om de Libanese identiteit en de Limburgse identiteit die ik heb, verder uit te diepen. Ik deed veldonderzoeken in Libanon en in Limburg, deed veel video-interviews en maakte verschillende iteraties van die twee gerechten.’Online kun je chatten met de door jou gemaakte <a target="_blank" href="https://www.hananfaour.nl/hummusbot/">Hummusbot</a>, die op basis van je antwoorden een gepersonaliseerd recept geeft. Waar komt dat idee vandaan?‘De Hummusbot was in eerste instantie een fysiek evenement, waar ik hummus maakte die iemands geliefde representeerde. Ingrediënten koppelde ik aan kenmerken van een relatie. Bijvoorbeeld, als je iemand kort kende gebruikte ik gepureerde kikkererwten uit blik; bij lange relaties erwten die ik zelf één voor één had gepeld, geweekt en gekookt. Milde tahin stond voor stabiliteit, donkere tahin voor onstuimigheid. De rest van de avond op dat festival zag ik mensen rondlopen met hun gepersonaliseerde bakje hummus, heel intiem, alsof het die persoon was. Zo startte het project meteen al met het idee dat je via eten diepe verbintenissen aan kan gaan.’

Dat is je onderzoek naar de hummus. Hoe zit het met de vlaai? ‘Ik liep mee met een traditionele vlaaibakker in Limburg. Hij legde me de oorsprong uit van de vlaai, en vertelde dat de Limburgse vlaai een beschermd gerecht is. Er zijn allemaal voorwaarden aan verbonden – doe je er als bakker bijvoorbeeld slagroom op, dan mag het al geen Limburgse vlaai meer heten. Dat deed me denken aan identiteit, en het kunnen voldoen aan verwachtingen: ben ik wel of niet Limburgs genoeg, wel of niet Libanees genoeg? Vanuit die gedachte ben ik verschillende hybrides gaan maken, tussenvormen van vlaai en hummus.’Ben je geslaagd in het maken van die hybride? ‘Ik heb verschillende varianten van hybrides getest bij het publiek op het Nieuwe Types festival in Arnhem. Na afloop kwam iemand naar me toe en zei: “het is gelukt, je hebt het gedaan.” Maar voor mij voelde dat nog niet zo. Hierdoor ging ik steeds meer nadenken of die hybride wel de uitkomst zou moeten zijn. Steeds meer ging het mij om de gesprekken, de rituelen, het samen eten. Zo werd het onderzoek veel persoonlijker dan ik in eerste instantie had bedacht. Wat er uit een recept komt, klopt. Het is gelukt. Een identiteit werkt niet zo.’Hoe heb je je project vervolgd? ‘Tijdens het onderzoek gebeurden er confronterende dingen in de samenleving die het project inslopen. Na de Tweede Kamerverkiezingen werd de vraag of ik wel Limburgs genoeg was, voor mij een veel prominentere vraag dan aan het begin. En Libanon, waar ik naartoe was gegaan om in de stad waar mijn vader is opgegroeid te filmen, werd kort na die reis veel minder bereikbaar. Deze ontwikkelingen kwamen terug in de eindpresentatie. Die werd een reflectie van het hele onderzoek. Het maken van die hybrides, maar ook mijn verhouding tot de identiteiten, gerechten en gebeurtenissen.’Welke rol speelde literatuur in dit project? ‘Ik heb veel gelezen over eten, en over hoe mensen schrijven over eten. De fysieke ervaring van eten is lastig in tekst te vangen. Das Mag heeft een mooie essaybundel over eten, In de keuken. Daar herkende ik veel in wat ook betrekking heeft op mijn project. Ik heb veel nagedacht en met andere makers gepraat over de teksten die ik heb geschreven. Hoe presenteer je die? Niet op papier, maar digitaal en op het podium. Dat vroeg om een heel andere manifestatie van literatuur.’Kreeg je begeleiding? ‘Ik heb door de subsidie coaching kunnen krijgen van Emma Lesuis. Een hele goede documentairemaker en schrijver. Op het vlak van film heb ik veel kunnen leren – hoe kun je goed interviewen? Hoe edit je goed? Hoe hou je het narratief duidelijk in een documentaire? Ik ben erg tegen mezelf aangelopen in het proces. Sommige coachingsessies met Emma waren bijna therapiesessies.’

Hoe was het om subsidie aan te vragen? ‘Ik werk veel transmediaal – ik maak veel beelden en hou ook van coderen. Dus deze regeling sprak me meteen al aan. Wat ik lastig vond aan het doen van een aanvraag, is dat ik heel onderzoekend werk. Dus het idee was nog vrij abstract in mijn hoofd. Maar stap voor stap door dat formulier gaan, en proberen concreet te zijn over wat ik wil doen, bracht me artistiek ook verder. Wintertuin, mijn presentatiepartner, heeft ook meegekeken met de aanvraag. Meelezers zijn altijd fijn.’Bij deze regeling moet je vanaf het begin een presentatiepartner hebben. Hoe heb je die gevonden? ‘Ik heb kritisch gekeken naar wat ik dacht dat mijn project nodig had. Ik wilde met veel verschillende media gaan werken, en wist dat Wintertuin daar ook mee bezig was. In huis hebben ze redacteuren met diverse expertises. Daardoor vond ik het een goede match. Ik heb een korte pitch van mijn idee geschreven met de vraag of zij dat ook interessant vonden. Zo ben ik er eigenlijk snel binnengekomen.’Hoe kijk je terug op het project? ‘Het was super waardevol. Dat ik met die subsidie de coaching heb kunnen nemen; het reizen binnen Limburg, maar ook vooral het reizen naar Libanon. De beelden uit Libanon, van het huis van mijn opa en oma, en van de omgeving, zijn me heel dierbaar geworden. Ik kon de tijd en ruimte nemen om te doen wat ik echt interessant vond.’

Hanan Faour (Venray, 1998) is schrijver. Ze studeerde af aan Creative Writing ArtEZ en debuteerde in 2022 met de roman <a href="https://www.singeluitgeverijen.nl/de-geus/boek/schervenstad/">schervenstad</a>. Eerder won ze de El Hizjra literatuurprijs. Op dit moment werkt ze aan haar tweede boek.

Hoe breng je eten en literatuur samen? In het project ‘Tussen hummus en vlaai’ onderzoekt Hanan Faour de iconische gerechten die haar biculturele Libanees-Limburgse achtergrond weerspiegelen. Ze vroeg subsidie aan via de regeling Makers buiten het boek van het Letterenfonds. Wat volgde was een grensoverstijgend, multimediaal onderzoek met beeld, audio, performances en een hummusbot.

‘Wat er uit een recept komt, klopt. Een identiteit werkt niet zo’

Terlouw werd in 1931 geboren in Overijssel, maar groeide op in Garderen en Wezep. De oorlogsjaren vormden hem, zeker de razzia in het naburige dorp Putten. Halverwege zijn leven begon Terlouw met het schrijven van jeugdboeken. Zijn ervaringen als opgroeiende jongen in de oorlog verwerkte hij in Oorlogswinter, waarvoor hij een Gouden Griffel kreeg. Datzelfde gold een paar jaar later voor de Koning van Katoren, een sprookje over de jonge Stach die koning wilde worden en daarvoor zeven vrijwel onmogelijke opdrachten moest uitvoeren. Maatschappelijke thema’s als luchtvervuiling en bewapeningswedloop kwamen hierin aan de orde. De jeugdboeken van Jan Terlouw genoten niet alleen bekendheid in Nederland. Zo werden zijn jeugdboeken vertaald naar onder meer het Spaans, IJslands, Engels, Japans en Duits. In 2023 verscheen Oorlogswinter nog in het Chinees en vorig jaar Koning van Katoren in het Kroatisch. Het Nederlands Letterenfonds is dankbaar dat het eraan heeft bij kunnen dragen dat jeugdige lezers van over de hele wereld met het werk van Jan Terlouw in aanraking kunnen komen. Het Letterenfonds wenst de nabestaanden van Jan Terlouw veel sterkte.

Vandaag bereikte ons het bericht dat jeugdboekenschrijver en oud-politicus Jan Terlouw op 93-jarige leeftijd is overleden. Als auteur van de bekroonde boeken en bestsellers Oorlogswinter en Koning van Katoren, was hij een van de belangrijkste stemmen uit de Nederlandse jeugdliteratuur.

In memoriam: Jan Terlouw

In de tweede aanvraagronde van 2023 van de regeling Projectsubsidies literaire en literatuur-educatieve activiteiten zijn 15 aanvragen ingediend. Acht aanvragen zijn gehonoreerd.

2023/02 Projectsubsidies Literaire activiteiten

Actueel

Eerste Letterenfonds Vertaaltalent Prijs naar Charlotte van Rooden

Jury Toneelschrijfprijs 2025 bekend

‘Wat er uit een recept komt, klopt. Een identiteit werkt niet zo’

In memoriam: Jan Terlouw