Sana Valiulina
Sana Valiulina (1964) groeide op in Tallinn (Estland). Na haar studie Noorse taal- en letterkunde in Moskou emigreerde ze naar Nederland. Ze debuteerde in 2000 met de semi-autobiografische en veelbesproken roman Het kruis over het leven in een Moskouse studentenflat, in 2002 gevolgd door de novellenbundel Vanuit nergens met liefde. In 2006 kwam de doorbraak met het epische Didar en Faroek, dat is gebaseerd op het leven van haar ouders tijdens het terreurbewind van Stalin. De roman werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. De roman Honderd jaar gezelligheid verscheen in 2010, gevolgd door Kinderen van Brezjnev (2014).