Thomas Rosenboom
Met Gewassen vlees (1994), het vuistdikke boek over de diabolische Willem Augustijn van Donck en met Publieke Werken (1999) over de tragische neergang van een apotheker en een vioolbouwer uit de negentiende eeuw, deed Thomas Rosenboom (1956) de critici en het lezerspubliek versteld staan. Beide boeken werden bekroond met de Libris Literatuurprijs, waarmee hij de eerste en vooralsnog enige schrijver die deze prestigieuze prijs voor een tweede keer kreeg.
De magie van Rosenbooms romans berust op een aantal klassieke literaire factoren, die uitmuntend tot uitvoer zijn gebracht. De historische achtergronden in Rosenbooms romans zijn goed gedocumenteerd en overtuigen zonder dat ze het verhaal in de weg zitten. Er is sprake van ‘een strevend personage’ en het verhaal heeft een klinkende plot. Daarbij komt dat de stijl van Rosenboom uitermate verzorgd is, scherp en met oog voor detail. Dat maakt dat al zijn romans echte pageturners zijn en een verhaal bevatten waarin de personages onherroepelijk en op even fijnzinnige, vaak wreed-humoristische wijze naar de afgrond worden gevoerd. In 2003 De nieuwe man uit, gevolgd door Spitzen (2004) en Zoete mond (2009). Spraakmakend was zijn essay over de teloorgang van het opvoeden, Denkend aan Holland (2005).