Er is een liedje van de grote Braziliaanse singer-songwriter en schrijver Chico Buarque waar ik bijzonder dol op ben: As vitrines, ‘De etalages’. Altijd als ik ernaar luister moet ik aan Amsterdam denken.

De afgelopen dagen zijn we op de boekenbeurs in Guadalajara, Mexico, geweest. Het aantal stands en met name tafels in het rechtencentrum zijn zichtbaar gegroeid sinds 2009, toen we voor het laatst op de deze beurs waren.

Op Jan van Eycks beroemde schilderij Giovanni Arnolfini en zijn bruid Jeanne Cenami, is, heel klein in de achtergrond, een rond spiegeltje te zien. In dat spiegeltje: de kunstenaar. Dit gegeven is het uitgangspunt geworden van de Jan van Eyck Academie in Maastricht, waar ik als eerste van vier schrijvers twee maanden verblijf als writer-in-residence. ‘Het beeld wil het doek verlaten’, schreef Foucault over dat spiegeltje. De kunstenaar zit niet alleen in het schilderij, maar via de kunstenaar bevindt het schilderij zich in de wereld. Kunst is een spiegel voor de wereld, de wereld voor kunst.

Øl is Deens voor bier. Een hele troost om dat te weten als je in het donker bent aangekomen in een hoofdstad die je niet kent en waar je meteen vier kilometer moet lopen (en weer terug!) langs Jørgens Sø, Peblinge Sø en Sortedams Sø, langgerekte meren waarvan in het duister niets is te zien.

Dit jaar vertaal ik precies vijftien jaar Franse literatuur, en nog steeds met erg veel plezier. Een van de vreugdevolle kanten van het vertalerschap zijn de reizen naar Frankrijk die ik mede dankzij het Letterenfonds heb kunnen maken. De reisbeurzen stellen me in staat mijn vertaalstoel af en toe te verlaten en letterlijk voet te zetten in mijn vakgebied, de Franse taal en literatuur. Meestal in Parijs, om door mij vertaalde schrijvers aan de tand te voelen over duistere passages, zinnen en woorden in hun boeken, of om research te doen in de Bibliothèque nationale. Maar ook om in boekwinkels rond te snuffelen, literaire avonden te bezoeken, Frans te horen én te spreken, en heerlijk lang door te werken.

Afgelopen maand was schrijfster Anne-Ginne Goemans op Curaçao voor een aantal schoolbezoeken en een lezing over haar roman Glijvlucht. Tijdens haar reis verbaasde zij zich over de verschillen tussen Nederlandse en Antilliaanse leerlingen, de armoede op het eiland en de vervuiling van Isla, Curaçaos grootste olieraffinaderij. Maar de reis zorgt er vooral voor dat haar liefde voor de Curaçaose schrijver Boeli van Leeuwen opnieuw opbloeit. Lees hier haar verslag.

Mijn eerste Buchmesse was in 1993 – het jaar dat Nederland en Vlaanderen voor het eerst de eregast op de beurs waren. Ik was werkzaam als jongste bediende van het toenmalige Nederlands Literair Productie- en Vertalingenfonds en keek mijn ogen uit in de reusachtige hallen met boeken zover het oog reikte. Onze kroonprins liep rond door de gangen, Harry Mulisch en Cees Nooteboom beleefden hun doorbraak naar het Duitse publiek. Op een staande receptie stond ik opeens naast een jonge vrouw in mantelpak en onberispelijk pagekapsel – het bleek Donna Tartt, met wie ik een paar beleefde woorden wisselde. Kortom, de wereldliteratuur bestond echt, en bevond zich in Frankfurt.

Made in Europe, De kunst die ons continent bindt van Pieter Steinz werd bekroond met een Special Mention van de Helena Vaz da Silva European Award for Raising Public Awareness on Cultural Heritage. Zijn dochter, Jet Steinz, nam op vrijdag 3 oktober de prijs voor hem in ontvangst. Lees hier haar verslag uit Lissabon.

In de Zuid-Chinese stad Guangzhou, met 12 miljoen inwoners een van de grootste steden van China, werd van 18 tot 24 augustus het Nanfang International Literary Festival georganiseerd. Guangzhou, het vroegere Kanton, is een merkwaardige combinatie van oude resten en onstuitbare oprukkende nieuwbouw. De razendsnelle economische groei is overal zichtbaar.