Multatuli (pseudoniem van Eduard Douwes Dekker, 1820-1887) is de hoogst aangeschreven schrijver van de negentiende eeuw in Nederland. Hij verkreeg wereldfaam door zijn roman Max Havelaar (1860), die in meer dan veertig talen vertaald is. Max Havelaar was een aanklacht tegen de uitbuiting van het kolonialisme. Hij had ook kritiek op de behandeling van de vrouw, op het kiesrecht en op de beknotting van de jeugd. Dat laatste gaf hij vorm in Woutertje Pieterse.
(Athenaeum-Polak & Van Gennep, 1860, 352 pagina's)
In 1859 schreef een teleurgestelde ambtenaar uit Nederlands-Indië, Eduard Douwes Dekker, onder de schuilnaam Multatuli Max Havelaar of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappij. Het was een felle aanklacht tegen de misstanden als gevolg van het Nederlandse bewind in Nederlands-Indië.
(Athenaeum-Polak & Van Gennep, 1890, 500 pagina's)
Na zijn debuut Max Havelaar schreef Douwes Dekker, zijn kritiek op de maatschappij neer in Ideën, een reeks essays, polemieken, verhalen en gedichten die hij in afleveringen op de markt bracht. Binnen de Ideën, door hem gezien als ‘een zoektocht naar waarheid’, verscheen het verhaal van Woutertje Pieterse, een fantasierijke Amsterdamse jongen uit een kleinburgerlijke familie.
