(Nijgh & Van Ditmar, 2006, 92 pagina's)

Tijdens een van zijn verwoede pogingen de tijd te doden ontmoet de ik-verteller aan een hotelzwembad op een Italiaans eiland het stel Gerard en Chaphine. Gerard is zo’n twintig jaar ouder dan zijn fraai uitgevoerde maîtresse. Hoewel ze meestal samen zijn, hebben ze elkaar weinig te zeggen.

(Nijgh & Van Ditmar, 2011, 160 pagina's)

Met een fikse geheugenstoornis ontwaakt de vrijgezelle vijftigplusser, Emilio Lastrucci, in het ziekenhuis. Wat is er gebeurd? Slechts vage herinneringen heeft hij aan het verleden. Wie kan hem wijzer maken over zichzelf? In Porta Romana beschrijft Robbert Welagen de zoektocht van zijn personage. Die leidt van het Zwitserse Vevey naar Rome en Florence en voert via hotels en pensions langs oude huizen, vrienden en een enkel familielid. Ook ontmoet hij een gewezen geliefde, een vrouw met wie hij drie jaar lang samen was. ‘Kijk naar me,’ zei ze fluisterend. ‘Ziet u dan niet wie ik ben?’

(Nijgh & Van Ditmar, 2013, 160 pagina's)

In Het verdwijnen van Robbert speelt Welagen een geestig spel, vol zelfspot, met zijn eigen schrijversbestaan. De Robbert die verdwijnt, heeft namelijk als achternaam Welagen en is een 25-jarige schrijver die net als de auteur een roman heeft geschreven die Lipari heet, ook in de fictieve werkelijkheid bekroond met een debuutprijs.

(Nijgh & Van Ditmar, 2019, 111 pagina's)

The relationship between a man and a woman changes dramatically when their deepest desire to have a child is not fulfilled. This is the drama in Robbert Welagen’s eighth novel. In the languid, summery, nostalgic atmosphere that has become the trademark of his work, a moving love story unfolds.

(Nijgh & Van Ditmar, 2021, 208 pagina's)

For a female author, life as she has known it comes to an abrupt halt one day when she meets another woman she’s instantly drawn to, but then also loses her boyfriend in an accident for which she blames herself. A novel about attraction and guilt, about grief, life and literature.