(De Bezige Bij, 1993, 272 pagina's)

In Margriet de Moor’s novels and stories, amorous relationships are usually a source of conflict, as devotion imposes limits on personal freedom. In The Virtuoso (1993), set in Italy in the turbulent mid-eighteenth century, love is a lopsided business.

(Querido, 1996, 288 pagina's)

Margriet Moor’s has become a literary presence since the national and international success of Eerst grijs dan wit dan blauw. Moreover, the subject of Hertog van Egypte is one whose importance transcends national boundaries. It tells the story of the gypsies, the eternally wandering people, living in caravans ‘through the centre of which run the coordinates of the whole of Europe’.

(Querido, 1999, 152 pagina's)

Those who have been dazzled by the beauty of brightly-coloured fields of flowers in full bloom immediately behind the dunes of the Dutch coast, will be familiar with the landscape of Margriet de Moor’s fourth novel. Zee-Binnen opens with: ‘Let’s just call this the story of a road.’

(Contact, 2001, 141 pagina's)

De Moor heeft haar nieuwe roman opgebouwd rond de Kreutzersonate van de Tjechische componist Leos Janáĉek, die zijn strijkkwartet baseerde op de gelijknamige novelle van Leo Tolstoi. In dat verhaal spelen een man en een vrouw de sonate die Ludwig van Beethoven componeerde voor de Franse violist en componist Rudolphe Kreutzer. Beiden worden al spelend verliefd op elkaar, wat de echtgenoot zozeer vergiftigd met jaloezie dat hij zijn vrouw vermoordt.

(Contact, 2005, 331 pagina's)

Margriet de Moor heeft in haar romans en verhalen bewezen met weinig middelen alles te kunnen zeggen. Met haar tastende, lichte schrijfstijl en behoedzame verhaalopbouw brengt ze de lezer langzaam maar zeker in vervoering. In haar nieuwe roman De verdronkene is dat sterker dan ooit het geval.

(De Bezige Bij, 2010, 254 pagina's)

Margriet de Moor beschikt over het zeldzame vermogen om als schrijfster te raken aan de raadselachtigheid van ons bestaan. Om dat wat onkenbaar is toch kenbaar te maken in het ‘verbijsterend dubbelzinnige gebied van de feiten en de woorden’, zoals zij dat noemde in haar verhalenbundel Ik droom dus. Dat doet De Moor niet door realistische of recht toe recht aan verhalen te vertellen, maar via de omweg van verbeelde levens. Zij volgt fijnzinnig de intuïtie van haar personages.

(De Bezige Bij, 2016, 236 pagina's)

Margriet de Moor’s stunning new novel is the story of a family in which the perspective flits between members, from a thoughtful father to his three sons, to a woman who loves all three sons and their father, and to Marie Lina, the true love of son Rinus, a wildlife manager at Schiphol, and their little son Olivier

(De Bezige Bij, 2016, 240 pagina's)

Unable to sleep, a woman tries to stem the tide of sorrow at the death of her husband and the years spent trying to fathom the mystery behind his suicide. Can she honestly say she knew him? They seemed to have a sound relationship: a happy, loving marriage. And yet… Why did he take his own life? Was there more to it than she knows? And if so, what could it be?