Scott Fitzgerald en Claire Vaye Watkins zijn een eeuw van elkaar verwijderd. Wat hen bindt is het land en het genre: het korte verhaal. Onlangs verschenen verhalenbundels van deze Amerikaanse meester en debutant in Nederlandse vertaling. De vertalingen kwamen tot stand met subsidie van het Letterenfonds.
F. Scott Fitzgerald (1896-1940) publiceerde tijdens zijn leven talloze korte verhalen in kranten en tijdschriften, de honoraria daarvan leverden in zijn glorietijd genoeg geld op om tijd vrij te maken voor het schrijven van de romans waarmee hij na zijn dood veel bekender werd. Schrijver Ernest van der Kwast selecteerde voor De rijke jongen (vertaald door Jan Fastenau en Jan Donkers; uitgeverij Podium) zes lange verhalen, “de rijkste en meest romantische verhalen, die soms woest en zoet tegelijk zijn, dan weer sprookjesachtig en schrijnend”, en schreef er een nawoord bij.
De bundel biedt de Nederlandse lezer de kans om kennis te maken met de ten onrechte wat vergeten korte verhalen van deze meester uit de Amerikaanse literatuur. Ze verbeelden wat Fitzgerald zelf de Jazz Age noemde met daarin de bekende thema’s van rijke onbereikbare meisjes, hunkerende jonge mannen, de filmwereld, golfbanen en zeiljachten – beschreven in die voor Fitzgerald zo typerende mengeling van wrange nostalgie en romantiek.
Battleborn is de bijnaam van de staat Nevada, die is ontstaan na de burgeroorlog, en de titel van het lovend ontvangen debuut van schrijfster Claire Vaye Watkins (1986). Het boek werd deze maand met maar liefst twee prijzen bekroond: op 14 maart ontving Watkins de prestigieuze Amerikaanse The Story Prize, die specifiek is gericht op bundels met korte fictie verhalen, een dag later werd haar de American Academy Arts & Letters Prize toegekend.
De Nederlandse vertaling (door Auke Leistra; De Arbeiderspers) kreeg de ondertitel Nevada-verhalen mee. Het onherbergzame rotsachtige woestijnlandschap van deze staat vormt dan ook de setting van de tien verhalen in deze bundel. De personages vallen meestal buiten de maatschappij. Uit de verhalen spreekt een diepe verbondenheid met het landschap, maar toch blijft de verteller op afstand, zelfs in het eerste verhaal. Hierin speelt Watkins met haar eigen familiegeschiedenis die verweven blijkt te zijn met die van sekteleider Charles Manson: Watkins’ vader was lid van ‘the family’ en functioneerde als wingman van Manson.
Onlangs verschenen verhalenbundels in Nederlandse vertaling die zijn ondersteund door het Nederlands Letterenfonds:
- F. Scott Fitzgerald - De rijke jongen. Podium. 2012. Vertaald door Jan Fastenau en Jan Donkers. Onder meer gerecenseerd op de sites van 8Weekly en Athenaeum boekhandel.
- Claire Vaye Watkins - Battleborn. Nevada-verhalen. De Arbeiderspers. 2012. Vertaald door Auke Leistra. Onder meer besproken in NRC Handelsblad en NY Times.
- Raymond Carver - Wees alsjeblieft stil, alsjeblieft. De Bezige Bij. 2012. Vertaald door Sjaak Commandeur
- Siegfried Lenz - Schitterlicht. Van Gennep. 2012. Vertaald door Gerrit Bussink.
- Arthur Miller - Op zoek naar een toekomst. Atlas Contact. 2012. Vertaald door Guido Golüke
- Edna O’Brien - Heiligen en zondaars. De Bezige Bij. 2012. Vertaald door Janneke Zwart
- Miroslav Penkov - Ten Oosten van het Westen. De Bezige Bij. 2012. Vertaald door Saskia van der Lingen & Caroline Meijer
- Colm Tóibín - De lege familie. De Geus. 2012. Vertaald door Anneke Bok
- G.M. Vizyinós - De zonde van mijn moeder. Ta Grammata. april 2013. Vertaald door Hero Hokwerda.
‘Op de dag dat mijn moeder d'r uit stapte trok Razor Blade Baby hier in. Uiteindelijk bedenk ik altijd weer een ander begin.’
