Dansen op de vulkaan is een graphic novel die in drie episodes het liefdesleven van homoseksuele jongens in beeld brengt. In het eerste deel reizen Sander en Flo naar de Eolische eilanden in Italië. Ze zijn vrienden, maar geen geliefden: de partner van Flo is in Amsterdam achtergebleven.

Al snel wordt duidelijk dat het eigenlijke thema niet de vakantie zelf is, maar de irritatie tussen de vrienden die in niets op elkaar lijken: Sander wil dineren, Flo heeft aan een snack genoeg. Sander wil de berg op, Flo sjokt er zwetend achteraan. Maar eenmaal op de top klaart voor Flo de hemel op: hij heeft bereik! Hij kan zijn geliefde thuis opbellen!

In het tweede deel is Flo weer thuis, maar van een innige reünie is geen sprake. Terwijl de jongens platonisch in bed liggen, zijn ze met hun gedachten bij een derde jongen, Tom, die tijdelijk onderdak bij hen heeft gevonden. Ze proberen hun relatie in stand te houden, maar krijgen hun gast niet uit hun gedachten. Het knappe van het scenario is dat De Goede een bank en een bed als decorstuk gebruikt om bijna toneelmatig de driehoeksverhouding in beeld te brengen: raffinement met simpele middelen.

In het derde deel reist Flo naar New York om zijn zusje te bezoeken en om uit te gaan met de onvermoeibare Jasper, die de ene minnaar na de andere verslijt. Bas zit weer thuis, maar hij is niet zo alleen als Flo denkt. Terwijl Flo in het knipperlicht van de Amerikaanse disco vecht tegen de verleidingen, geeft Bas er in Amsterdam gewoon aan toe. Verraad? Eenmaal thuis vraagt Flo wantrouwig aan Bas of hij nog leuke jongens heeft gezien. Het antwoord is simpel: “Tuurlijk.”