Robbert Welagen
Het verdwijnen van Robbert
Een melancholiek-filosofische roman over het verlangen spoorloos te verdwijnen
In Het verdwijnen van Robbert speelt Welagen een geestig spel, vol zelfspot, met zijn eigen schrijversbestaan. De Robbert die verdwijnt, heeft namelijk als achternaam Welagen en is een 25-jarige schrijver die net als de auteur een roman heeft geschreven die Lipari heet, ook in de fictieve werkelijkheid bekroond met een debuutprijs.
Bij het laten verdwijnen van zijn hoofdpersoon liet Welagen zich inspireren door de filmklassieker l’Avventura van Antonioni en kunstenaars als Tacita Dean en Bas Jan Ader. Maar de oorsprong van deze soms zeer humoristische vertelling is ook persoonlijk. Spoorloos verdwijnen was een jeugdfantasie van Welagen en tevens een verlangen dat hem overviel na het verschijnen van zijn debuut.
Na zijn woning te hebben ontruimd, vlucht de fictieve Robbert op een ochtend weg van zijn leven, zijn vrienden, zijn familie en zijn beste vriendin Claire, die gaat trouwen met een ander. Per trein reist hij naar Duitsland waar hij een appartement huurt, een baantje vindt en een seksuele relatie met een buurvrouw heeft. De vlucht in seks leidt tot niets, en hij wordt gevonden door een detective die zijn familie heeft ingehuurd. In een Landrover reist hij verder, naar waar het toeval hem brengt. Een reis die uiteindelijk eindigt op een klein eiland in de Ionische zee. In tegenstelling tot zijn inspiratiebronnen legt Welagen de focus op het lot van de verdwenene, en niet op de leegte bij de achterblijvers. Het resultaat is een verrassend lichte, humoristische vertelling.