Net als in het geval van Bepol, de scheepsbouwer uit Rosenbooms vorige roman De nieuwe man, gaan de ontwikkelingen met Bijman op de loop. Bijman is een eenzame man, een chemicus die zijn leven ziet opbloeien als hij Esther ontmoet. De liefde betekent helaas meer voor hem dan voor haar. Zij verklaart al snel dat ze verliefd is… ‘op een Indiër.’ Esther heeft meer ijzers in het vuur en probeert Bijman op afstand te houden, als Shanna, haar vriend uit India, ook daadwerkelijk zijn opwachting maakt in Amsterdam.

Bijman op afstand houden blijkt lastiger dan gedacht. Hij is door haar geobsedeerd geraakt, gaat elke avond kijken of het licht in haar kamer brandt, en breekt op een gegeven moment zelfs bij Esther in, waarbij hij haar spitzen steelt. Zonder het te beseffen is hij een stalker geworden.

Rosenboom slaagt erin om de lezer constant te laten grinniken en tot de laatste bladzijde in spanning te houden over hoe Bijmans gruwelijke gestuntel af gaat lopen. Hij weet zelfs nog enige sympathie te wekken voor Bijman, die toch de verschrikkelijkste dingen uithaalt. Al die nuances en subtiliteiten maken Spitzen tot een vilein én teder, humoristisch én tragisch boek. Een nieuw bewijs van Rosenbooms meesterschap