Amadeus – ‘Deus’ - de Ru is een briljante student taalwetenschap in het Amsterdam van de jaren negentig die weinig aansluiting heeft met zijn medestudenten. Hij voorziet in zijn levensonderhoud door op kleine schaal te dealen en intussen droomt hij van de twee mooiste meisjes van de stad: Tatja en Puck. Tot zijn verbazing – en tot ongenoegen van Puck - lukt het hem Tatja te veroveren. De idylle wordt verstoord als Tatja in Venetië gaat studeren en om toch dicht bij haar te zijn, schrijft Deus zich in voor een studie Dari, een van de talen van haar geboorteland. Dan besluit hij in een opwelling om Tatja in Venetië te verrassen en is hij getuige van haar ontrouw.

In een poging tot verzoening besluiten ze gedrieën naar Turkije te gaan. Daar slaat het noodlot toe: tijdens een dronken rit verliest Deus de liefde van zijn leven. Geplaagd door schuldgevoel vertrekt hij naar Afghanistan waar hij wordt opgevangen door de eenvoudige krabbelaar Daoud en zijn gezin. Te midden van de kale bergen en oeroude tradities werkt hij er aan zijn ideeën over een nieuwe, cijfermatige taal die alle ruis in de menselijke communicatie zal wegwerken. Maar opnieuw zorgt een vrouw ervoor dat hij moet vluchten.

Vijftien jaar later is Deus terug in Afghanistan; aanvankelijk als tolk maar al snel ontdekt de legerleiding Deus’ revolutionaire code die een krachtig wapen blijkt te zijn in de strijd tegen de Taliban. Niet alleen zet hij onbedoeld de Amerikanen op het spoor van een rigoureuze uitweg uit de impasse van de oorlog, ook doet hij een ontdekking die zijn geschiedenis met Tatja in een ander daglicht stelt. Als hij halsoverkop naar Nederland wil vertrekken om de waarheid te achterhalen, wordt hij opnieuw geconfronteerd met zijn oude vrienden, met slechts één verschil: ditmaal is hij de vijand.